powrót do sekcji PROsenior
W dniu 10 stycznia 2017 roku grupa seniorów, podopiecznych fundacji, uczestniczyła w ramach projektu „Senior w Lokalu” programu PROsenior w warsztatach ceramicznych w pracowni „Kaliente”. Nasi seniorzy próbowali swych sił w lepieniu z gliny. Po przybliżeniu przez prowadzących spotkanie historii ceramiki, techniki wykonywania wyrobów z gliny, pokazaniu różnych rodzajów gliny, seniorzy przystąpili do pracy. W końcowym efekcie powstały talerze, miski, koszyczki, a nawet różne zwierzaki. Spotkanie przebiegało w sympatycznej, rodzinnej atmosferze, wśród ciekawych pogawędek, a czasem w ciszy i skupieniu, bo praca z gliną okazała się niezwykle pasjonująca i wciągająca.
30 maja 2016 roku w ramach programu Senior w lokalu odbyło się spotkanie naszych seniorów w klubokawiarni "Życie jest fajne" z organizatorami tego przedsięwzięcia. Jedna z założycielek opowiedziała o idei miejsca, które zostało powołane do tego, by móc stworzyć warunki pracy dla osób ze spektrum autyzmu. Klubokawiarnia ma dwojaką funkcję - z jednej strony umożliwia pracę osobom z autyzmem, z drugiej strony pomaga społeczeństwu otworzyć się na te osoby i je lepiej rozumieć. Spotkanie odbyło się w przyjaznej atmosferze; przy kawie i herbacie seniorzy rozmawiali o problemie autyzmu, który dotyka coraz więcej osób.
28 stycznia 2016 r. w ramach programu Senior w Lokalu grupa dwudziestu Seniorów odwiedziła Kuchnię Czerwony Rower oraz Dom Rotacyjny Stowarzyszenia Otwarte Drzwi na warszawskiej Pradze. Poprowadzona przez kierownika Domu Panią Aleksandrę prelekcja poruszała temat szeroko rozumianej bezdomności. Po projekcji dziesięciominutowego filmu „Streetworking w środowisku osób bezdomnych” prelegentka udzielała praktycznych rad, co zrobić i kogo wezwać na pomoc osobie bezdomnej. Seniorzy zadawali pytania dotyczące mieszkańców Domu oraz działalności Kuchni. Na koniec spotkania Seniorzy skosztowali wypieków sprzedawanych w Kuchni. Wielu seniorów ze względu na niskie ceny oraz smaczne jedzenie na pewno odwiedzi Kuchnię Czerwony Rower jeszcze nie raz.
10 czerwca 2015 r. grupa około 20 Seniorów wybrała się do Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie na zwiedzanie wystawy pt. „Co jest społeczne? Aktywność Zamku Ujazdowskiego w przestrzeni publicznej 1988-2014”. Palma przy rondzie de Gaulle'a czy tęcza na Placu Zbawiciela to tylko dwa z wielu różnorodnych przykładów takich interwencji w przestrzeń Warszawy. Na koniec wystawy Seniorzy mogli podzielić się swoimi refleksjami przy poczęstunku.
20 kwietnia 2015 roku grupa Seniorów była w Muzeum Pałacu w Wilanowie. Dzięki wspaniałemu przewodnikowi poznali nie tylko historię Pałacu ale również bogatą symbolikę wnętrz. Aby jeszcze lepiej wczuć się w klimat pięknego Wilanowa Seniorzy usiedli w pobliskiej pijalni czekolady Wedla. Tam zostali ugoszczeni pysznym ciastem, lodami oraz kawą i klasyczną czekoladą. Nikogo nie opuszczał uśmiech, zatem spotkanie jak najbardziej można zaliczyć do udanych.
21 stycznia 2015 roku w ramach cyklu „Senior wie więcej” odbył się wykład „Norwid na Mazowszu”. Prelegentka opowiedziała seniorom o korzeniach pochodzenia i koneksjach rodzinnych Norwida, który urodził się nieopodal Warszawy, we wsi Lasko-Głuchy. Tam spędził wczesne dzieciństwo. Był też związany z Dębinkami, gdzie często przebywał u swego opiekuna Ksawerego Dybowskiego. Miejscem, które do dziś pielęgnuje pamięć o poecie jest Dąbrówka,. Tam w kościele parafialnym został ochrzczony, a na pobliskim cmentarzu została pochowana jego matka. W okresie szkolnym i we wczesnej młodości mieszkał w Warszawie na Lesznie. Sam poeta wspominał, że urodził się w izbie „wielkiej „niebiesko malowanej” dworku Zdzieborskich-Norwidów, w zagrodzie ubogiej […], prostej, bezpoetycznej obwodu stanisławowskiego w Mazowszu, równej jak piaski ziemi”. Podczas spotkania zrodził się pomysł, by zorganizować wycieczkę do wszystkich tych miejsc.
Dnia 24 marca 2014 r. grupa Seniorów spotkała się w klubokawiarni „Chłodna 25" na wykładzie dotyczącym szeroko pojętego etno design. Prelegentka - pracownik Muzeum Etnograficznego w Warszawie, Pani Joasia wypisała kilka wyrazów bliskoznacznych etno designu: kicz, stylizacja, cepelia, motywy ludowe, sztuka ludowa. Wiele osób w Polsce kojarzy to słowo pejoratywnie jako tandetę, coś przestarzałego czy starego.
Prelegentka pokazała Seniorom różnicę w pisaniu samego słowa etno design w rozumieniu warszawskim czy etnodizajn w rozumieniu krakowskim. Na podsumowanie spotkania została przytoczona definicja słowa etno design: „ zbiór przedmiotów zaprojektowanych w obrębie design artu (wysokiego designu) a wykorzystujących style, wzory estetyczne, formę, materiały zaczerpnięte z kultury wiejskiej". Obecnie często nawiązuje się do etnodesignu nie tylko przez wyroby z filcu zdobionego wycinanką opoczyńską, ale również do ekologicznych produktów i receptur przetworów przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Na koniec Seniorzy zostali ugoszczeni pysznymi rogalami z migdałami oraz gorącą herbatą czy kawą.